Vrijheid

In 2020 schreef ik een blog over de betekenis van vrijheid tijdens de coronaperiode. Nu, vijf jaar later, is de wereld aanzienlijk veranderd, en niet noodzakelijkerwijs ten goede. De vrijheden waar onze voorouders voor streden, staan onder druk in wat ooit het vrije democratische Westen was.

Vrijheid van meningsuiting.
We zien steeds vaker, zowel in Nederland als internationaal, dat het vrije woord wordt beknot en dat men probeert een “nieuwe” waarheid te creëren door middel van onwaarheden. (Een voorbeeld hiervan is het debat over het begin van de oorlog tussen Oekraïne en Rusland. Waar de feiten in het begin duidelijk leken, wordt nu door sommigen een ander verhaal verteld. De uitspraak van Poetin over het “herstellen van de orde” in een ander land is echter een belangrijk gegeven.)

Vrijheid van religie.
Het is opmerkelijk dat een partij met anti-islamitische standpunten deel uitmaakt van de regering, en streeft naar een terugkeer naar een vermeend “zuiver” Nederland met een christelijke achtergrond. Dit roept de vraag op of er in de toekomst nog ruimte zal zijn voor diverse religies in Nederland.

Vrijheid van geaardheid.
Iemands geaardheid zou geen rol moeten spelen. Het is essentieel te erkennen dat ieder mens gelijk is, ongeacht seksuele voorkeur of genderidentiteit. Homo, lesbisch, transgender: deze aspecten zouden geen aanleiding mogen zijn voor discriminatie of beperkingen.

Vrijheid van werk.
Ook de vrijheid van beroepskeuze staat onder druk, nu invloedrijke personen bepalen wie bepaalde functies niet meer mag uitoefenen vanwege afwijkende meningen.

Vrijheid van gelijkwaardigheid.
In de nasleep van de oorlog was de wereld gericht op herstel en wederopbouw. Nu zien we dat polarisatie leidt tot onverdraagzaamheid en vernieling. We zijn allen mensen en verdienen een gelijke behandeling.

Vrijheid van beweging.
In 2020 werd deze vrijheid sterk beperkt door de coronapandemie. Nu zijn er andere factoren die de bewegingsvrijheid beperken. De vraag is bijvoorbeeld of iedereen nog onbelemmerd naar de Verenigde Staten kan reizen.

Een belangrijke vraag is of onze (klein)kinderen de komende 80 jaar in vrede kunnen leven in Europa. Nu de oorlog dichterbij is gekomen, op minder dan 2000 kilometer van onze landsgrens, en de oorlogsindustrie zich uitbreidt, is dit een relevante zorg.

Worden we bedreigd door externe factoren, zoals de situatie in het oosten, en is de relatie met de Verenigde Staten, die ons in het verleden steunde, veranderd? Of vormen interne ontwikkelingen, zoals het toenemende populisme en misleidende politieke retoriek, een bedreiging voor onze vrijheden? Het is de vraag of de genoemde vrijheden verder onder druk zullen komen te staan.

Zal Nederland in de toekomst een democratische rechtsstaat blijven, met respect voor ieder individu, ongeacht geaardheid, religie of mening? De verhalen van de generaties die streden voor een vrije westerse wereld dreigen in de vergetelheid te raken.

Het is van belang dat we deze verhalen blijven vertellen en de gruweldaden uit het verleden, zoals die tussen 1940 en 1945 en daarna, waarbij Nederlanders betrokken waren, blijven herdenken.
We moeten ons bewust blijven van wreedheden en genociden in de wereld.

Het is onze verantwoordelijkheid om te blijven werken aan het behoud van VRIJHEID en VREDE, ook voor de komende 80 jaar.