Moezeltripje met de camper
Ja je leest het goed. Karin en ik zijn met een camper richting de Moezel gegaan voor 5 dagen. In de zomer hadden we een vouwwagen voor “trekvakanties” gehuurd. Helaas was dat niet een goede manier van vakantie houden voor mij. Je bent toch nog teveel tijd kwijt met het afbreken en opzetten van de vouwwagen. Het was al lang een wens van Karin om met een camper op stap te gaan. Tijdens Karin al haar speurwerk zijn we op een mooie compacte buscamper gekomen van Buscampr.com . Compact met alles er in van ruime koelbox tot een buitenkeukentje op elektra, maar er kan ook op gas gekookt worden.
Op de maandag konden we de camper al om 08.00 uur hier in Drachten ophalen (Geen standaard tijd) en zijn we ,nadat we thuis de spullen in de camper hadden gedaan, richting Koblenz gereden. Het was even wennen in zo’n stevige auto te rijden. Voordat we wisten stonden we in de buurt van Koblenz op camping Camping Wolfsmühle aan de over van de Lahn. We hadden een prachtig plekje toegewezen gekregen met uitzicht op de rivier. Ja een toen was het kijken hoe je met zo’n auto toch netjes op je plekje kon komen. Het lukte best wel snel dat de camper voor ons goed stond. Luifel uitdraaien, kleed neer leggen, stoeltjes en tafeltje opzetten en met een kwartier zaten we heerlijk aan de koffie . Even wat sneller en vooral makkelijker dan van de zomer of met de caravan destijds.
Na een uiltje knappen zijn we richting Koblenz gegaan op de fiets. Was heel goed te doen voor fietsers. Lekker een hapje gegeten en weer terug. Net aangekomen op camping en zittend onder de luifel, zagen we dat het weer met een half uurtje om ging slaan. Dus snel de spullen opruimen en luifel in klappen. Zo makkelijk als dat hij stond zoveel moeite kostte het om hem in te krijgen. Met kunst en vlieg werk zat hij dicht toen de onweersbuien losbarstte.
De plannen voor de volgende dag waren al gemaakt, maar ik wilde toch voordat we weggingen dat de luifel weer helemaal goed in de cassette zou komen. We kregen het niet voor elkaar om een poot van de luifel goed naar binnen te krijgen. In dit geval gold: Een goede buur is beter dan een verre vriend. Na wat kijken en proberen bleek het heel simpel te zijn.
Dinsdag hebben we een prachtig tocht gemaakt door een kloof die op nog geen kilometer van onze camping lag. Voor ons beiden een bijzondere ervaring om zo stevig bezig te zijn. Langs staalkabels zijn we bepaalde delen omhoog gegaan. Andere stukken liep over de keien en wat stromend water. Bovenaan eerst een rustig op een bankje zitten genieten van onze prestatie en zeker ook van de mooie uitzichten over het dal. We namen voor de zekerheid de eenvoudig tocht naar beneden. Maar halverwege begonnen ook daar de uitdagingen. Omdat we daar gingen lopen had ik mijn camera maar thuis gelaten. Iets te riskant. In de middag nog even naar de “super” in de buurt. Drie verdiepingen hoog en nog een aparte “drankenwinkel” zo groot als een normale AH
In de avond ging Karin los met onze uitschuifkeuken. Lekker wat koken op ons elektrische plaatjes. Zo was ook deze dag weer snel voorbij met mooie en leuke herinneringen.
Woensdag was de eerste keer dat we van camping naar camping gingen. Binnen een klein uurtje waren we klaar om te vertrekken. (wat is dat heerlijk). Karin had naar de volgende camping een leuke stop bedacht bij een grote hangbrug, de Geierlay hangbrug. Op ruim 2 kilometer lopen was er een parkeerplaats special voor campers. Dus wij ook daarheen, want ja we hadden een camper, weliswaar niet groot maar toch. Komen we daar op die parkeer plaats zetten wij keurig onze camper neer. Vervolgens komen er nog meer campers en die gaan gelijk aan de stroom. Ja er stonden palen, maar die hadden wij niet nodig. Op onze camper zitten zonnepanelen waardoor ons koelkastje heerlijk blijft werken.
De weg naar de hangbrug was goed te te doen. Wat bewolking en een stukje lopen door het openveld om vervolgens bij de hangbrug te komen. Een mooi toeristische attractie voor een dorp wat niets te bieden heeft. De terugweg namen we de uitdagende route. Voor mij persoonlijk was het een te grote uitdaging met steeds hoger wordende temperaturen. Met wat waterstops was daar de camper weer, waar we heerlijk even in konden lunchen en kopje koffie drinken.
De weg ging vervolgens naar Sennheim waar we een plekje hadden gevonden op een camping aan de Moezel. Net geen eerste rang plekje, maar toch wel een op zo’n 15 meter van de rivier. Ja water blijft trekken. ’s Avonds hebben we een wijnproeverij gedaan, die we van Yanick hadden gekregen. Zes mooie wijnen waar het nodige in het Duits bij werd verteld.
Donderdag was alweer de laatste dag en zijn we op de fiets langs de rivier heen en weer naar Cochem gegaan. In Cochem hebben we de stoeltjeslift naar boven genomen, waar een prachtig uitzicht was over de rivier en het plaatsje. We hielden wel de weer berichten goed in de gaten omdat er “wat” regen was voorspeld. Uiteindelijk zagen we dat het pas omstreeks 18.00 uur zou gaan regenen. Dus ook de terugweg ging heerlijk langs de rivier en langs de terrassen met de druiven.
Terug in onze camper hadden we het plan om in Sennheim iets te gaan eten, maar door de bakken water die naar beneden kwamen zijn we toch maar op de camping gebleven voor een hapje eten in het restaurantje.
Vrijdag was alweer onze vertrekdag. Rustig de camper klaargemaakt voor vertrek. Door de hevige regenval de avond daarvoor was er een grote blubberzooi rondom de campers ontstaan. Bij het in en uitstappen steeds werd de blubber alleen maar erger en was het goed uitkijken om niet een keertje een schuiver te maken. We hebben de camper keurig van de camping gekregen en vervolgens op ons gemakje richting Drachten gereden om daar in de avond de camper in te leveren. We hadden allebei een prachtige weekje vakantie en het smaakt naar meer. Komende zomer gaan we met deze camper Europa in. Omdat we dit jaar 25 jaar getrouwd zijn willen we graag een mooi reis maken. Niet in Amerika wat we ooit 25 jaar geleden hadden bedacht, maar in Europa. Dus dit verhaal gaat een vervolg krijgen in de zomer van 2024.