6 september 2024
Vanochtend ben ik naar Amersfoort gereden. Het is vandaag 100 jaar geleden dat mijn vader is geboren in Tilburg. Het is ook 50 jaar gelden dat hij voor het laatst jarig was. Zoals gebruikelijk destijds werden de verjaardagen pas gevierd op het moment dat mijn vader weer thuis was van een van de reizen. Ook in 1974 werd zijn verjaardag niet op de dag zelf gevierd dat hij echt jarig was. Hij was toen nog in Amerika bezig op het m.s. de Meteoor. Na thuiskomst zou hij geen reis meer maken.
Vandaag ben ik naar zijn laatste rustplaats geweest op Rusthof in Amersfoort. Het was bijzonder om daar te staan. Hij was voor mij een hele belangrijke man in mijn leven. Hij heeft door zijn interventie er voor kunnen zorgen dat ik na mijn HAVO examen alsnog op de laatste dag van de vakantie naar het VWO mocht. Deze inspanning van hem heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat ik jaren later mijn droombaan kreeg bij Philips. Hij heeft noch de stap bij Philips noch het behalen van mijn VWO diploma mee mogen maken. Hij was er altijd om samen problemen aan te pakken. Helaas heb ik daar geen 20 jaar van mogen genieten.
Het was dit keer geen traan die over mijn wangen vloeide, maar een glimlach toen ik bij het graf stond. Het voelde goed dat ik er was. Natuurlijk mis je vader als die zo vroeg uit je leven is gegaan. Natuurlijk had ik hem graag heel veel dingen willen laten zien die ik bereikt heb. Maar ik weet ook dat hij er ergens is en ziet wat er hier allemaal gebeurd.
Vandaag heb ik naloop van mijn bezoek op Rusthof in Leusden een biertje gedronken met een schaaltje bitterballen erbij. Het was bij mijn vader gebruikelijk dat er iedere dag omstreeks 12.00 uur even met de bemanning een borreltje werd gedronken in zijn hut. Op een dag als vandaag, zijn verjaardag, was er bij de 12-uursborrel een hapje.
Een van zijn favoriete nummers was Sammy van Ramses Shaffy. met de mooie woorden die hij vaak aanhaalde. Ook nu zijn die woorden zeer toepasselijk
