“De echte winter kwam pas aan het begin van het voorjaar”
De winter van 2017 – 2018 was een grijze natte winter. Geen winter waar we naar terug zouden kijken met het idee wat was dat nou een winter. Tot de laatste week van februari. Toen brak de siberische beer opeens door de oostelijke grens en pakte nederland in zijn vorstelijke greep. Opeens kregen we in Nederland , maar ook elders in Europa te maken met gevoelstemperaturen die we niet gewend waren de afgelopen jaren. Het -17° gevoel kwam regelmatig naar voren. Eindelijk hadden we Nederland zoals we dat graag in de winter wilden hebben. Echt koud .
Het laatste weekend van februari ben ik ’s avonds de Smalle Ee op geweest om daar de zonsondergang vast te leggen en de dag erop naar de Afsluitdijk. De dooi was ondertussen ingetreden en de schaatsen konden alweer in het vet, maar foto’s maken ging nog uitstekend. Voorlopig is het weer wachten op weer een jaar om wellicht dan toch nog een keer de langgekoesterde wens van de Friezen te vervullen. Wie weet komt die ooit nog eens. Ondertussen is de laatste tocht der tochten alweer ruim 21 jaar geleden geschaatst. Ze blijven hier de hoop houden op de gevleugelde woorden : “It Giet Oan“
[flickr_set id=”72157691186517662″]